PROLOG

 Jakże trudno mi powiedzieć żegnaj, jakże trudno mi wymówić dziś cokolwiek.
Łzy tęsknoty leją się po mych policzkach. Serce bije szybkim rytmem, że aż boli.
Nie zostawiaj mnie proszę, jeszcze jedna noc gwieździsta jest przed nami.
Proszę przytul mnie do siebie jak najmocniej, opleć moje ciało swymi ramionami, no i wykrzycz w stronę księżyca, że mnie kochasz i przyrzeknij, że mnie nigdy nie zapomnisz. W sercu swoim mojej twarzy wyryj obraz i nie pozwól bo go zdmuchnął byle powiew.. .
Czarnooki siedział na parapecie okna i wspominał o wydarzeniach z przeszłości.
List który trzymał w dłoni był wyjątkowy, był jedyną pozostałością po jego ukochanej złotowłosej księżniczce, której życie cenił bardziej niż swoje własne.

' Chciałam uciec do Ciebie, jak Kopciuszek
  I pozostawić jedynie maleńki pantofelek tęsknoty.
 Chciałabym, żebyś zachował go na pamiątkę.
 Mnie nie szukaj, bo i tak nie znajdziesz
 Ja nie istnieję, jak Kopciuszek '

Chłopak na widok jej zdjęcia, widniejącego na rozlatującej się ścianie po prostu się rozpłakał.
-Po co miłość, po co to uczucie, kiedyś i tak cię zrani..-powiedział sam do siebie, roniąc łzy.




A więc to jest "pokręcony" prolog do Odnowionej Histori o NaLu c:
Mam nadzieję, że tym razem będzie mniej błędów i że się wam spodoba.
O każdym nowym rozdziale będę pisała na stronie na Facebooku, proszę oto link. Pozdrawiam Lucy.